Σαν παραμύθι… (θα μπορούσε όμως να είναι και μια πραγματική ιστορία…)
Μια φορά και έναν καιρό σε έναν τόπο ευλογημένο ζούσε ένας μεγάλος κτηματίας. Η περιοχή του μεγάλη με πολλά υποστατικά, αλλά ο Θεός τον ευλόγησε με πολλά «παιδιά» τα οποία, είχαν υποχρέωση να είναι υπεύθυνα για τα κτίρια μα ακόμα περισσότερο για τους ανθρώπους που ζούσαν γύρω και μέσα σε αυτά. Εάν ανέβαινες στο πιο ψηλό βουνό της περιοχής, όπου υπήρχε και εκεί ένας Σταυρός που είχε τοποθετήσει ο «παππούς» δηλ. ο πατέρας του κτηματία με δυσκολία θα διέκρινες τα όρια του κτήματος.
Μεγάλο το κτήμα πολλά τα υποστατικά αλλά δόξα τω Θεώ πολλά και τα παιδιά που υπηρετούσαν με ζήλο και αυταπάρνηση το πατέρα τους. κάθε ένα από τα οποία (όπως προανέφερα) είχε στην ευθύνη του από ένα.
Έτσι λοιπόν κάποτε πήρε ένα παιδί το οποίο επέστρεψε επειδή έλειπε για πολλά χρόνια από το κτήμα, και το όρισε υπεύθυνο σε ένα παλιό αρχοντικό κοντά του. Ταυτόχρονα όμως τον είχε και δίπλα του για πάρα πολλά χρόνια να διαχειρίζεται τα οικονομικά του κτήματος μαζί με άλλο ένα παιδί του…
Τα χρόνια πέρασαν σαν γάργαρο νεράκι. Ο γιός έκανε πάντοτε ότι του έλεγε ο πατέρας όλα κυλούσαν όμορφα, το αρχοντικό – υποστατικό στο οποίο τοποθετήθηκε έγινε «μελίσσι», πόλος έλξης. Η πραότητα η αγάπη και η ανιδιοτέλεια του γιού εκτιμήθηκαν, όχι μόνο από τους εργαζόμενους και κατοίκους γύρω από το υποστατικό αλλά και από άλλους, που έρχονταν από τα διπλανά για να συμπαρασταθούν μα και να βρουν συμπαράσταση από τον γιό που άοκνα με πρόδηλη την Αγάπη εξυπηρετούσε όσους πήγαιναν εκεί.
Το αρχοντικό ομόρφυνε, ανακαινίστηκε, λάμπρυνε κτιριακά αλλά ακόμα περισσότερο πιο λαμπρό φώς εξέπεμπε όταν γέμιζε από όλους όσους έρχονταν με τις καλές τους φορεσιές να το θαυμάσουν και να «αναπαυθούν» σε αυτό.
Ο γιός μέρα νύχτα εκεί, παρών για όσους είχαν πρόβλημα, για όσους ήθελαν να πουν τον πόνο τους θυμόταν τα λόγια του «παππού» : « να εργάζεσαι σιωπηλά..»
Και ήρθε η ώρα που ο «δαίμονας της ζήλιας» κατενίκησε κάποια από τα «αδέρφια» του. Θαμπωμένα από την νέα εικόνα, την αίγλη και την ωραιότητα του ανακαινισμένου υποστατικού, από την συνεχή προσέλευση των ανθρώπων και την προσφορά τους σε αυτό (επειδή τα έργα συνέχιζαν να γίνονται από προσφορές και προσωπικές εργασίες των ανθρώπων), ενοχλημένοι από την αγάπη των ανθρώπων προς τον γιό… επηρεασμένοι από έναν νέο «Ιό» αυτόν της απόγνωσης και του φόβου, έσπευσαν στον απομονωμένο, ηλικιωμένο πατέρα, διέβαλαν με όποιον τρόπο μπορούσαν τον γιό, που στωικά δεν απαντούσε στις κατηγορίες, «υπέμενε» με ταπείνωση το μίσος και τα πάθη των αδελφών του…
Στην αρχή τον κατηγόρησαν επειδή υπενθύμιζε τον απαιτούμενο «σεβασμό» και την «τάξη» των εισερχομένων στο υποστατικό, δίχως ποτέ να επιτιμήσει κάποιον τουναντίον· προσπαθούσε με υπομονή και αγάπη όλους να τους ενισχύσει πνευματικά. Έπειτα τον σπίλωσαν με λόγια δόλια που δεν είπε και πράξεις που δεν έκανε… για ανυπακοή και απειθαρχία προς τον πατέρα… και μετά για κακοδιαχείριση ….
Και τα κατάφεραν έδιωξαν τον γιό…. Κρίμα και Άδικο για τον πατέρα και τον γιό!
Το παραμύθι συνεχίζεται….
Πέτρος Γ. Γώγος
Μήπως το “παραμυθακι αυτό”είναι μια πραγματική αλήθεια;Ας αναλογιστεί ο καθένας τί συμβαίνει γύρω του και τι αξίζει να υπερασπιστεί.Ντροπη και αισχος που κακολογησαν τον Υιό στον πατέρα!
ΨΑΛΜΟΣ 36
ΜΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΝ ΟΙ ΚΑΚΟΙ
1.«Μὴ παραζήλου ἐν πονηρευομένοις μηδὲ ζήλου τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν·»
(Μην αγανακτείς με τους κακούς· μη ζηλεύεις όσους την ανομία πράττουν).
12.«παρατηρήσεται ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν δίκαιον καὶ βρύξει ἐπ᾿ αὐτὸν τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ·»
( Συνωμοτεί ο ασεβής σε βάρος του δικαίου· τρίζει τα δόντια του εναντίον του.)
13. « ὁ δὲ Κύριος ἐκγελάσεται αὐτόν, ὅτι προβλέπει ὅτι ἥξει ἡ ἡμέρα αὐτοῦ.»
(Ο Κύριος γελάει μαζί του γιατί ξέρει πως έρχεται της τιμωρίας του η μέρα.)
17. «ὅτι βραχίονες ἁμαρτωλῶν συντριβήσονται, ὑποστηρίζει δὲ δικαίους ὁ Κύριος.»
(Γιατί η δύναμη των ασεβών θα συντριφθεί, ενώ ο Κύριος τους δίκαιους τους στηρίζει.)
Το ωραίο με την Εκκλησία μας είναι ότι γνωρίζουμε εκ των προτέρων τον Νικητή!
Νεόφυτος Μόρφου
Αν δεν σε καταδιώκουν, δεν είσαι γνήσιος!.
Αυγουστίνος Καντιώτης
Αν κοιμούνται ήσυχοι δεν έχουν καταλάβει τι έχουν κάνει. Δυστυχώς έχει διαπραχθεί μια μεγάλη αδικία την οποία ας προσευχηθούμε να καταλάβει ο Μητροπολίτης μας και να επανορθώσει. Η λανθασμένη εντύπωση που έχουν οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις Δυστυχώς αγαπητοί μου δεν αλλάζει γιατί δεν αντιλαμβάνονται και αδιαφορούν για την άποψη του κόσμου και των ενοριτων. Προφανώς δεν λειτουργούν με αγάπη αλλά με αυταρχικότητα και αλαζονεία. Κρίμα πραγματικά κρίμα…
Νέα Τάξη εκκλησιαστικών πραγμάτων. Πυθωνάδες και λεοπαρδάλεις ανακηρύχθηκαν είδη προστατευόμενα και λαμβάνουν αποφάσεις……Πνευματικό έχουν ή τα λένε μεταξύ τους και αλληλοσυγχωριούνται; Με άκρα επιείκεια βεβαίως βεβαίως ….
Με την βοήθεια του Θεού, της Παναγιάς και του Αγίου Γεωργίου, θα λάμψει η αλήθεια.
Ο Χριστός μας, ο ψυχόπονος για τους τελώνες και τις πόρνες και τους ληστές, για κανένα δεν είπε βαριά κουβέντα. Μόνο για τους δεσποτάδες:
“Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν”
Τα ακούτε αυτά οι “εις τόπον και τύπον” ή και η ακοή σας χάθηκε;;;
Μην λέμε μεγάλες κουβέντες, όλοι για εκεί βαδίζουμε. Τα γεράματα είναι δύσκολα. Όπως εμείς αφήνουμε ότι έχουμε σε αυτόν που θα μας κοιτάξει, έτσι και ο παππούς είπε να αφήσει οτι έχει-τη μητρόπολη δηλαδή- σε αυτόν που τον κοιτάει. Τα έχουμε ξαναδεί αυτά.
Ε μετά δεν θέλει πολύ. Άμα απο σωφέρης γίνεις τοποτηρητής ψηλώνει ο νούς του ανθρώπου.
Το ένα ολίσθημα μετά το άλλο από την Μητρόπολη Φλώρινας. Οι συμβουλάτορες είναι αυτοί που χρήζουν άμεσης αντικατάστασης καθώς αυτοί είναι που διαμορφώνουν την εικόνα Όπως θέλουν κατά το δοκούν. Κρύβουν το φόβο τους πίσω από την λέξη υπακοή και πορεύονται άδειοι από πίστη. Κάνουν υπακοή στο Μητσοτάκη και στον Κάθε έναν που τους πληρώνει το μισθουλακι προκειμένου να μην ξεβολευτουν. Εδώ και ένα χρόνο έχει καταρρεύσει όλη η οικονομία,καταστράφηκαν όλοι οι επιχειρηματίες, αυξήθηκαν τα απλήρωτα δάνεια και υποχρεώσεις και βλέπεις την εκκλησια αμετοχη, άβουλη,αδιάφορη. Αν όμως μιλήσει κανείς για διαχωρισμό των παπάδων από το κράτος ορμάνε σαν θεριά να σε φάνε. Αυτό χρειάζεται αγαπητοί μου για να ξυπνήσει η εκκλησια.αλλιώς μην περιμένετε, είναι τόσο καλά βολεμένοι,με μισθούς παχυλούς δεν σηκώνεται κάνεις από τον καναπέ του.
Τι λέτε ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω τι έχει γίνει
Η καλή μας Παναγία και ο Άγιος Γεώργιος δε θα αφήσει την αδικία.
Είναι λυπηρό που δεν λαμβάνεται υπόψη η άποψη των ενοριτων.Ο καλός Θεός να τους δώσει φώτιση.
Μια φορα και ενα καιρο ηταν μια ομαδα παιδιων που ηθελε να επιβαλει δικους του κανονες στους πατερες που τους μαθανε τα βασικα. Το σπιτικο δεν ειναι τζογος να το παιζουνε καποιοι οπως θελουνε.Μια αλλη παροιμια λεει οποιος φευγει απο το τρωει ο λυκος.
Αν είσαι, πρόβλημά σου.
Αν δεν είσαι βάλε με το νου σου και κάποιες άλλες παραμέτρους:
1) ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Πατέρας που ΟΛΟΙ οφείλουν να ακούνε τη φωνή Του;
2) γιατί Κάποιος είπε “πατέρα μη καλέσητε υμών επί της γης”;
3) ποιος είναι ο αληθινός Ιδιοκτήτης του “μαντριού” (κατά την ατυχή έκφρασή σου);
4) τα περί “μαντριού” και “λύκων” χρησιμοποιούνται συχνά από τα κυκλώματα εξουσίας, τα κόμματα και τις άλλες κλίκες. Αν σ’ αρέσει να ανήκεις σε τέτοιο μαντρί, κόμμα ή κλίκα ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ.
5) τα περί “ομάδας παιδιών” ίσως (ίσως, λέω) δείχνουν κάποιον που εγκλωβίστηκε στον τρόπο σκέψης των “κλειστών οικοσυστημάτων”, δηλ. στο απλοϊκό σχήμα “Εμείς – Άλλοι”.
6) στο πλαίσιο αυτού του γνωστού σχήματος, κάποια πρωτοπαλλίκαρα προσπαθούν να φανούν χρήσιμα, εμφανιζόμενοι ως αυτοί που θα σώσουν τον αρχηγό από τους κακούς που δήθεν συνωμοτούν εναντίον του.
8) τα παραπάνω πρωτοπαλλήκαρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ. ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ…
7) προφανώς δεν είσαι από αυτούς που έμειναν νηστικοί, μπροστά από τις κλειστές πόρτες των πειθήνιων στις εντολές του καίσαρα. Σίγουρα θα έχεις τους πατέρες που σε φροντίζουν. Οι κλειστές πόρτες είναι για την πλέμπα, τον πολύ λαό. Όσοι είμαστε των “περιβαλλόντων” εξυπηρετούμαστε, χορταίνουμε και βρίσκουμε και το θάρρος (κάποιοι κακεντρεχείς θα το έλεγαν θράσος) να κάνουμε και κηρύγματα στους νηστικούς, ώστε να μη διαμαρτύρονται και να είναι προπάντων ταπεινοί.
8) φυσικά, οι νηστικοί καταλαβαίνουν και νιώθουν ποιοι πραγματικά τους νοιάζονται, ποιοι τολμάνε ακόμη και να εκτεθούν για να μη μείνει κανείς έξω της Τραπέζης.
9) αλήθεια, ο πατέρας που τόσο τον εμφανίζεις αδικημένο από τα ανυπάκουα τέκνα, δεν είχε κι αυτός κάποιον πατέρα του οποίου τη γραμμή οφείλει -όπως και κάθε παιδί- να ακολουθεί;
10) αυτός ο πατέρας του πατέρα, αν θυμόμαστε καλά, παρόλο που συγκρουόταν με όλα τα θηρία και όλες τις αρχές του αιώνος τούτου, ήταν πάντα ήπιος στα άτακτα παιδιά του (λένε, ότι δεν τιμώρησε ποτέ κανέναν).
Καλέ μου άγγελε βλέπω ξέρεις απο τζόγο αλλά μάλλον δεν ξέρεις απο μαντριά. Τον βάλατε τον καημένο τον παππού και τζόγαρε σε ελληνικό μολοσσό Ηπείρου για να κάτσουν σούζα τα πρόβατα.
https://www.ellinikosmolossos.gr/pardalis.php
Αλλά ο βοσκός το μαντρόσκυλο το θέλει για τον λύκο όχι για τα πρόβατα. Και το χειρότερο είναι οτι απ όσα διαβάζω παραπάνω τα πρόβατα δε μου φαίνονται και τόσο φοβισμένα…
Αυτοί που αγαπάνε πραγματικά τον πατέρα δεν είναι εκείνοι που τον τιμούν μόνο με τα λόγια (συνήθως φτηνά και ανέξοδα) αλλά εκείνοι που με τα έργα τους φυλάνε τις παρακαταθήκες του, ακόμη κι αν χρειαστεί να πέσουν σε δυσμένεια, επειδή οι αυλικοί βραχυκύκλωσαν τον πατέρα εμφανίζοντας την πραγματικότητα όπως τους βολεύει…
Στο ίδιο έργο θεατές, λοιπόν…
Καποια παιδακια που το παιζουν Ανεξαρτητα απο πολιτικες ηταν υποψηφια ως Ελληνες.
Αλλα που θελουν ανεξαρτησιες απο το κρατος ειναι συνταξιουχοι του κρατους 50 χρονια μιας και και δουλεψανε 20 χρονια.
Τελος υπαρχουν και εκεινα τα αργομισθα του δημοσιου που ονειροβατουν.
Υπαρχει μια παλια ταινια “Οπου φυσαει ο Ανεμος”. Μηπως ψαχνει για πρωαγωιστες? Γιατι καποιοι ψαχνουν για καναλια, συνεντευξεις και δημοσιοτητα.Συνεχιζεται..
Έχεις να πεις κάτι σοβαρό για την ουσία του θέματος;
Εσύ δηλαδή δεν θες ανεξαρτησία απο το κράτος; Τρώς καλά ;
Καλά δεν ντρέπεσαι, αργομίσθιο που ονειροβατεί λές τον Δεσπότη και του ιερείς;
Έτσι όπως πας θα πατήσεις την ουρά σου!!!
με το θέμα μας; Μπορείς να συζητήσεις ή μόνο με συνθήματα λειτουργείς;
Χαλάρωσε, δεν είσαι σε προεκλογικό μπαλκόνι… προσπάθησε να επιχειρηματολογήσεις.