Πανδημία και Δημοκρατία

Τα τελευταία, πλέον δύο έτη, η παγκόσμια κοινωνία, μαστίζεται από τον κορονοϊό, ο οποίος δεν έχει επιφέρει μόνον πολυάριθμους θανάτους αλλά και οικονομική, καθώς και κοινωνική διάβρωση. Από την αρχή της έξαρσης του ιού, η παγκόσμια κοινή γνώμη, η επιστημονική και ιατρική κοινότητα, διχάζονται ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης αλλά και καταπολέμησης του. Αμέσως επόμενο είναι, η στάση αυτή των ανωτέρων μας, η οποία διαρκώς και μονίμως μεταβάλλεται, να οδηγεί τον κόσμο σε κοινωνική αποξένωση, αναταραχή, ψυχικές διαταραχές, έξαρση εγκλημάτων, αυτοκτονίες, επιθετικότητα, με μειωμένο το κοινωνικό γίγνεσθαι, τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο αλλά και τον αλτρουϊσμό. Λέξη κλειδί για ένα κοινωνικό σύνολο. Η κοινωνική συνοχή, επιτυγχάνεται όταν η δημοκρατία και οι αρχές της – όπως άλλωστε γνωρίζουμε από τα αρχαία κείμενα και καυχιόμαστε οι Έλληνες γι’ αυτά – εφαρμόζονται πλήρως. Άρα, και σε περιπτώσεις υψίστου κινδύνου , καλή ώρα, η κοινωνία θα έπρεπε να είναι ενωμένη, να εκφράζει ελεύθερα ο καθένας την άποψη του (πάντοτε υπό το πρίσμα της Δημοκρατίας μας) και να πραγματοποιείται ένας δημοκρατικός διάλογος, σεβόμενος την ελευθερία των άλλων. Είθισται, σ έναν ώριμο, φιλελεύθερο διάλογο, να υπάρχουν βάσιμα-εύστοχα επιχειρήματα, διαφωνίες, συμφωνίες, συμβιβασμοί, αλλά με σεβασμό και χωρίς απόλυτες θέσεις ή επιβολή απόψεων και θεωρήσεων. Ο Αριστοτέλης ανέφερε, χαρακτηριστικά, πως «η ελευθερία του ενός παύει, εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου». Ψαγμένες κουβέντες, ψιλά γράμματα, για τους ψεκασμένους και τους παντογνώστες της σημερινής πολιτικής ορθότητας. Η Ελλάδα, σήμερα δυστυχώς αντιπροσωπεύεται από οσφυοκάμπτες, γραφειοκράτες, χαρτογιακάδες, γραικύλους, γιάπηδες, αμερικανοτραφείς και σπουδαγμένους στα «εκτροφεία» της Δύσης.. επικίνδυνα πλάσματα για να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε μια στιγμή όπως τώρα, όπου μόνον κλινικοί ιατροί θα έπρεπε να έχουν τον πρώτο λόγο στην μάχη της πανδημίας, και όχι οι προαναφερθέντες.

Για να ξεπεραστεί μία πανδημία, ένας φονικός ιός, συνήθως, επιστρατεύονται ιατροί ερευνητές προκειμένου να βρεθεί μία θεραπεία, η οποία θα εξομαλύνει την υγειονομική δυσφορία. Στην προκειμένη περίπτωση, οι γνωστές σε όλους μας φαρμακευτικές εταιρίες (Moderna, AstraZeneca, Pfizer) εφηύραν εμβόλια τα οποία προφανώς δεν προστατεύουν πλήρως τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά βοηθούν στην ομαλότερη και ηπιότερη νόσηση. Αν και η ανακάλυψη, για έναν ιό, τον οποίο δεν γνωρίζουμε στο 100% , είναι ευχάριστη , παρόλα αυτά έχει διχάσει την κοινωνία παγκοσμίως , γεγονός το οποίο θα παραθέσουμε στη συνέχεια. Ας εξετάσουμε εν πρώτης, τι αναφέρει το επίσημο κρατικό όργανο, ο ΕΟΔΥ: «δεν γνωρίζουμε ακόμα αν όσοι εμβολιαστούν με τα νέα εμβόλια μπορεί να μολυνθούν από τον ιό και να είναι ασυμπτωματικοί, άρα μπορεί ακόμα να μεταδίδουν υπό αυτές τις συνθήκες τον ιό. Για αυτό είναι σημαντικό ακόμα και όσοι εμβολιαστούν να εφαρμόζουν τα υπόλοιπα μέτρα δημόσιας υγείας κατά του νέου ιού, δηλαδή τη χρήση μάσκας, την τήρηση κοινωνικής απόστασης, την τακτική και σχολαστική υγιεινή των χεριών και την καθαριότητα του χώρου όπου ζουν ή εργάζονται. Προς το παρόν από τις κλινικές δοκιμές φαίνεται ότι τα νέα εμβόλια προστατεύουν περισσότερο από τη νόσηση από COVID-19 παρά μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού. Μένει να δούμε αν τα νέα εμβόλια που αναμένεται να ολοκληρώσουν τις απαραίτητες κλινικές δοκιμές θα είναι αποτελεσματικά στην μείωση της μετάδοσης του ιού.» Επομένως, οι εμβολιασμένοι, συνεχίζουν να μεταδίδουν κανονικά τον ιό και μάλιστα ως το πιο επικίνδυνο είδος, αυτό του ασυμπτωματικού φορέα. Όλη η φιλολογία για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, για αποκλεισμό από διορισμούς των ανεμβολίαστων και όλη η κατακραυγή που συνοδεύει μία επιλογή που μέχρι πρότινος ήταν ελεύθερη, κρύβει άλλες διαθέσεις που ο καθένας μπορεί να σκεφτεί και να καταλάβει ως σκεπτόμενος άνθρωπος. Εν συνεχεία, για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων ο ΕΟΔΥ λέει: «Κανένα εμβόλιο δεν είναι 100% αποτελεσματικό. Άρα μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να ασθενήσει κάποιος από τον νέο κορωνοϊό παρόλο που έκανε το εμβόλιο. Επομένως οι πολίτες θα πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν τις συνιστώμενες προφυλάξεις για την αποφυγή μόλυνσης δηλαδή οι εμβολιασμένοι θα πρέπει να συνεχίσουν την χρήση μάσκας, την τήρηση κοινωνικής απόστασης, την τακτική και σχολαστική καθαριότητα του χώρου όπου ζουν ή εργάζονται. Τα εμβόλια έναντι της νόσου COVID-19 φαίνεται ότι μειώνουν την πιθανότητα να νοσήσει κάποιος από τη νόσο.» Δεν είναι γνωστή η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, λοιπόν, εφόσον ο ίδιος ο ΕΟΔΥ δεν είναι σίγουρος, τοποθετώντας στην τελευταία πρόταση το ρήμα “φαίνεται”. Τα νέα μεταλλαγμένα στελέχη ενδεχομένως δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, με τον ΕΟΔΥ να αποκρίνεται: «Ανάλογη εμπειρία τέτοιας αποτελεσματικότητας υπάρχει και με άλλα εμβόλια που χρησιμοποιούνται επί έτη στην ιατρική. Για παράδειγμα το εμβόλιο της γρίπης Η1Ν1 δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικό κάθε έτος στον έλεγχο του νοσήματος. Διάφοροι παράγοντες, όπως η ικανότητα του ιού να μεταλλάσσεται, το στέλεχος του ιού που θα επικρατήσει κάθε χρόνο, η γεωγραφική περιοχή, μπορεί να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα του εμβολίου στον έλεγχο του νοσήματος. Ακόμη όμως και λιγότερο αποτελεσματικά εμβόλια γρίπης στο παρελθόν φαίνεται ότι συνολικά μειώνουν τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης.»

Τα εμβόλια αποτελούν πολύτιμα εργαλεία στη μάχη κατά των νόσων. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα γενικά και αόριστα καλεί σε αποχή, προκαλώντας μεγάλη ζημία σε ό,τι καλύτερο έχει επιτύχει η Υγιεινή ως κλάδος της Ιατρικής , την πρόληψη. Άλλο όμως το αντιεμβολιαστικό κίνημα και άλλο η ελεύθερη σκέψη. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός, το αν θα προβεί σε εμβολιασμό ή όχι. Οι εμβολιασμένοι με την σειρά τους, δεδομένου ότι γνωρίζουν πως δεν θα νοσήσουν βαριά ή και καθόλου, δεν έχουν κάποιον εύλογο λόγο να φοβούνται εάν θα κολλήσουν, επομένως είναι αντιδημοκρατική και ολοκληρωτική η συμπεριφορά τους όταν επικρίνουν αυτούς που προβληματίζονται και σκέπτονται εάν θα προχωρήσουν σε εμβολιασμό. Εδώ διαφαίνεται και ο διχασμός των ημερών μας. Πλέον, η κοινωνία διαχωρίζεται με τις ευλογίες των Κυβερνώντων, σε εμβολιασμένους και μη, ένα δυσάρεστο γεγονός το οποίο μόνον ευοίωνο δεν είναι για το μέλλον μας. Να εμβολιαστούμε γνωρίζοντας όλους τους όρους, όχι γιατί μας το είπε κάποιος άσχετος ή απλά ο διπλανός μας. Οι γόνιμοι προβληματισμοί καλό είναι να παρατίθενται στο διαδίκτυο, στα μέσα μαζικής δικτύωσης είτε υπέρ του εμβολίου είτε κατά αυτού. Αυτές τις αξίες εμπεριέχει η Δημοκρατία, όχι την φίμωση, τον διχασμό ή τον αποκλεισμό.Οι Έλληνες θυμόμαστε την έννοια της Δημοκρατίας όποτε μας συμφέρει. Διαθέτουμε μία ιδιαίτερη λατρεία άλλωστε, στον διχασμό, έχει αποδειχθεί ουκ ολίγες φορές (π.χ. αριστεροί – δεξιοί , δημοψήφισμα ναι- όχι κ.α.). Οφείλουμε να σεβόμαστε την σωματική και ψυχική ακεραιότητα του καθενός, το αναφαίρετο δικαίωμα της επιλογής, ανεξαρτήτως αν κάποιος είναι εμβολιασμένος ή ανεμβολίαστος. Αυτή είναι η Δημοκρατία.

Ι.Ν.Τ.

Τα στοιχεία του αρθρογράφου βρίσκονται στη διάθεσή μας.