Το ΚΚΕ Φλώρινας για τα 47 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο
Σαρανταεπτά χρόνια μετά το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, που εξυφαίνονται με τις έντονες παρεμβάσεις του ευρωατλαντικού παράγοντα και τα οποία προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο.
Πριν 47 χρόνια η τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου πραγματοποιήθηκε με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κι αφού πρώτα άνοιξε το δρόμο το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ σε βάρος της κυβέρνησης Μακάριου. Σήμερα, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενθαρρύνουν την τουρκική επιθετικότητα, ενώ σε συνεργασία με την αστική τάξη της Ελλάδας μεθοδεύουν τη συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
Τα ιστορικά αυτά διδάγματα καταρρίπτουν το σημερινό αφήγημα της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, ότι αυτοί που ευθύνονται για την εισβολή και τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή μπορούν δήθεν να αποτελούν παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όχι μόνο δεν επιθυμούν να αναχαιτίσουν, αλλά αντίθετα υποθάλπουν τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, με στόχο να τραβήξουν την Τουρκία από την επιρροή της Ρωσίας και να μη διαρραγεί η ενότητα της ατλαντικής συμμαχίας.
Άλλωστε, τόσο οι εξελίξεις στο Κυπριακό, όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι αναπόσπαστα δεμένες με τους σφοδρούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και με τη διασφάλιση της ενότητας του ΝΑΤΟ, το οποίο κλιμακώνει τα επιθετικά του σχέδια σε βάρος της Ρωσίας και της Κίνας, με την ενεργή εμπλοκή και της Ελλάδας.
Αδιάψευστος μάρτυρας των παραπάνω αποτελούν οι παρακάτω εξελίξεις:
- Η προκλητική επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν στα κατεχόμενα, ανήμερα της επετείου της τουρκικής εισβολής.
- Η προώθηση νέων διχοτομικών σχεδίων και ενός συμβιβασμού ανάμεσα, απ’ τη μία στη συνομοσπονδιακή “λύση” των δύο συνιστώντων κρατών και απ’ την άλλη στην κάθετη διχοτόμηση που προτείνει η τουρκική πλευρά.
- Το γεγονός ότι συστηματικά υποχωρεί η αναφορά στην εισβολή – κατοχή που χαρακτηρίζει το κυπριακό πρόβλημα.
Το ΚΚΕ αντιτάσσεται σε «λύσεις» -ανοιχτής ή συγκαλυμμένης- διχοτόμησης στην Κύπρο, που στο δημοψήφισμα του 2004 απέρριψε ο ίδιος ο κυπριακός λαός. Παραμένει σταθερά αλληλέγγυο στον αγώνα του κυπριακού λαού ενάντια στην κατοχή και προβάλλει το δίκαιο αίτημα για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, ένα και όχι δύο κράτη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, ελεύθερη από ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, με τον κυπριακό λαό πραγματικά κυρίαρχο στον τόπο του. Αυτός είναι ο δρόμος που απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα και δίνει προοπτική στην πάλη του κυπριακού λαού.
Ο αγώνας αυτός συμβαδίζει με τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για το ξήλωμα των αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων, την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και την ενίσχυση της κοινής πάλης των λαών της περιοχής.
