Και ο διχασμός έπεται…

Η πανδημία του νέου κορονοϊού, όπως την αποκαλούν οι απανταχού ειδικοί, συνεχίζει ακάθεκτη να ταλαιπωρεί την παγκόσμια κοινωνία και να αποδεκατίζει μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας έχει μετατραπεί σε λοιμωξιολόγους, παθολόγους, πνευμονολόγους κ.ο.κ. Προ «εμβολιαστικής εποχής», πλήθος ατόμων είχε αποκτήσει «εξειδικευμένες ιατρικές» γνώσεις, όμως πλέον, στην «εμβολιαστική εποχή» το φαινόμενο αυτό έχει ξεπεράσει τα όρια της λογικής, καθώς, ορισμένοι πιστεύουν πως έχουν κατακτήσει την ιατρική γνώση. Κοινώς, λογική στη σημερινή εποχή αλλά και υπευθυνότητα δεν υφίστανται. Αποτελούν έννοιες άγνωστες στο πνευματικό και γνωστικό επίπεδο των ανθρώπων και όχι άδικα. Να είναι καλά το Κράτος Δικαίου και η ακαταδίωκτη Επιτροπή λοιμωξιολόγων, που ορίζουν την κοινωνική μας πραγματικότητα. Πράγματι, το ακαταδίωκτο φαντάζει αξιοπερίεργο τη στιγμή που νομιμοποιήθηκε σε μια περίοδο όπου ο ιός και η αντιμετώπιση του είναι σχεδόν αναγνωρίσιμη, ενώ παράλληλα ο εμβολιασμός, σύμφωνα με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας παρουσιάζεται ως το μόνο «όπλο» στην αντιμετώπιση του ιού.

Μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων έχει εμβολιαστεί -μάλλον- πλήρως, μία εξίσου μεγάλη μερίδα δεν έχει εμβολιαστεί και συνεχίζει τη ζωή της χρησιμοποιώντας αυτοδιαγνωστικά τεστ, επί πληρωμή βεβαίως, γιατί το Κράτος Δικαίου συμμερίζεται και φροντίζει τις ανάγκες του λαού του. Για να μην αδικούμε και την προσφιλή κατά τ΄ άλλα Κυβέρνηση, μεριμνεί παρόλα αυτά και παρέχει δωρεάν τεστ για τους ανεμβολίαστους μαθητές. Ας μην γινόμαστε και αχάριστοι! Οι εμβολιασμένοι πολίτες, εφόσον δεν έρθουν σε επαφή με κάποιο ενεργό κρούσμα ή δεν εμφανίσουν ύποπτα συμπτώματα, δεν έχουν λόγο να υποβληθούν σε αυτοδιαγνωστικό έλεγχο, ο ανεμβολίαστος αντίθετα, αντιμετωπίζεται ως «το μιαρό» στοιχείο της κοινωνίας που μολύνει τα πάντα στο διάβα του και ευθύνεται για το «κακό» που μας κυριεύει. Μάλλον, η πολιτική της δημιουργίας του τείχους ανοσίας ορίζει την κοινωνική συνοχή και λειτουργικότητα. Είναι όμως, η αντιμετώπιση αυτή ορθή;

Κατά την πρώτη εμφάνιση των εμβολίων, είχε ξεκαθαριστεί από τις ανάλογες εταιρείες παραγωγής των, πως τα εμβόλια δεν παρέχουν ανοσία αλλά ηπιότερη νόσηση. Πρακτικά, ο κάθε εμβολιασμένος πολίτης μπορεί να κολλήσει, να νοσήσει και να μεταδώσει τον ιό, όπως και ένας ανεμβολίαστος. Η διαφορά έγκειται στο επίπεδο νόσησης, με κάθε επιφύλαξη. Το τείχος ανοσίας επομένως, δεν υφίσταται, εφόσον, όπως περίτρανα αποδεικνύεται, ο ιός κυκλοφορεί ανάμεσα μας εντονότερα σε σχέση με το παρελθόν έτος. Παρέχεται, επιπλέον, πιστοποιητικό σε κάθε περίπτωση, το οποίο αποτελεί το κλειδί που ανοίγει «πόρτες» στον εργασιακό και τον κοινωνικό τομέα. Οι ανεμβολίαστοι απομονώνονται σε αυτήν την περίπτωση, καθώς, αν δεν εργάζονται ήδη με την χρήση αυτοδιαγνωστικών τεστ, ο μόνος τρόπος για να εισέλθουν σε οποιοδήποτε επάγγελμα είναι ο εμβολιασμός. Πλήθος ζητημάτων θα προκύψουν στην ανάλυση της εφαρμογής του πιστοποιητικού εμβολιασμού, όμως, η κοινωνική απομόνωση και ο διχασμός των πολιτών, σταδιακά κορυφώνεται και οδηγεί σε έξαρση ακραίων συμπεριφορών. Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι, επομένως (υπό το πρίσμα των κομματικών μορφωμάτων τις περισσότερες φορές) βρίσκονται σε μια συνεχή σύγκρουση και διαμάχη, η οποία μόνο αίσια αποτελέσματα δεν θα έχει. Και οι μεν και οι δε, αλληλοκατηγορούνται με επαίσχυντο τρόπο, υποστηρίζοντας ο καθείς από την πλευρά του, τα γνωστά σε όλους «κορονοεπιχειρήματα». Αγνοούνται οι έννοιες της δημοκρατίας, των αναφαίρετων δικαιωμάτων των πολιτών και ο σεβασμός στις πεποιθήσεις αυτών. Λυπηρό γεγονός για μια κοινωνία να αγνοεί την συνοχή της, η οποία αποτελεί τον κυριότερο τρόπο αντιμετώπισης ενός επικείμενου κινδύνου.

Τον τελευταίο μήνα, παρατηρείται έξαρση κρουσμάτων, ενώ τα μέτρα κατά του κορονοϊού αφορούν μόνο την ανεμβολίαστη μερίδα, είτε για να επεκταθεί ο εμβολιασμός (εκβιαστικά επικίνδυνο εγχείρημα για μία δημοκρατική κοινωνία) είτε για να προστατευτεί η εν λόγο μερίδα. Το ζήτημα είναι ότι τα μέτρα δεν αποδίδουν, διότι οι εμβολιασμένοι συνωστίζονται, δεν ελέγχονται και μεταδίδουν τον ιό. Ο αντίλογος θα υποστήριζε πως πρέπει να εμβολιαστούν όλοι οι πολίτες, όμως, ο ιός θα συνεχίζει να μεταδίδεται «ακαριαία». Άραγε, η λύση είναι μόνο ο εμβολιασμός, ή η πιστή τήρηση των μέτρων ανεξαρτήτως αυτού; Δυστυχώς, αναφέρονται περιστατικά ανεύθυνων πολιτών, οι οποίοι ασκούν κάποιο λειτούργημα και όχι μόνον δεν τηρούν τα μέτρα προστασίας αλλά «αγνοούν» ότι νοσούν σε πολλές περιπτώσεις και μεταδίδουν τον ιό σε μεγάλο μέρος της ανθρώπινης κοινότητας. Ταυτόχρονα, πολίτες, κατέχοντες το πιστοποιητικό τους, δεν ελέγχονται με διαγνωστικά τεστ, νοσούν σε πολλές περιπτώσεις και μεταδίδουν τον ιό εν «αγνοία» τους (;). Ακόμα και στην εκπαιδευτική κοινότητα, κατά την ύπαρξη κρούσματος, δεν είναι δυνατόν οι εκπαιδευτικοί, ενώ έρχονται σε επαφή με αυτό, να συνεχίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία σύμφωνα με τις υπουργικές προσταγές κι ΕΠΕΙΤΑ να ελέγχονται για το αν είναι φορείς του ιού. Το Υπουργείο Παιδείας, οφείλει να μεριμνεί, ώστε σύσσωμες οι επαφές του κρούσματος να ελέγχονται επί τόπου και όχι να συνεχίζεται η εκπαιδευτική λειτουργία, με τον κίνδυνο να μεταδοθεί ο ιός περαιτέρω.

Οι θερμοί υποστηρικτές των διχασμένων εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων έχει επιφέρει μια αισθητή διάβρωση στην κοινωνική πραγματικότητα. Εκτιθέμεθα σε προστριβές άνευ προηγουμένου και η κοινωνική συνοχή εκλείπει, σχεδόν εξαφανίζεται. Μπορούμε να κατηγορούμε τις κυβερνητικές πολιτικές, όμως, κι εμείς δεν είμαστε άμεμπτοι, ούτε και αμέτοχοι της διχαστικής αυτής πολιτικής. Υποστηρίζουμε ο καθένας μία «λογική», χωρίς να έχουμε σαφή και βάσιμα επιχειρήματα, χωρίς να έχουμε γνώσεις επί του θέματος, παρά μόνο παπαγαλίζοντας εκφράσεις και προτάσεις συγκεκριμένων ειδικών και δημοσιογράφων που παρακολουθούμε καθημερινά σε αυτό το «κουτί», που ονομάζεται τηλεόραση, αλλά και φίλων που νομίζουν ότι γνωρίζουν τα πάντα σε αυτό τον κόσμο. Αυτό που αγνοούμε σθεναρά, είναι η αντικειμενικότητα, η οποία προκύπτει μέσα από την σφαιρικότητα της επικαιρότητας αλλά και από την ενότητα της ιατρικής κοινότητας. Εφόσον,η ίδια η ιατρική κοινότητα είναι διαχωρισμένη και δεν ακολουθεί μία κοινή γραμμή, ο κοινωνικός διχασμός θα εντείνεται. Ας προσέξουμε κι ας αναλογιστούμε ο καθένας, τις ευθύνες, τα λεγόμενα και τις πράξεις μας. Έξυπνος και υπεύθυνος, δεν είναι αυτός που υποστηρίζει ότι γνωρίζει…. Αλλά αυτός που ακούει, σκέφτεται, αποδέχεται και χρησιμοποιεί τον ώριμο διάλογο για να συμφωνήσει ή να αντικρούσει επιχειρήματα με βάση την λογική. Ο κοινωνικός και πνευματικός αναλφαβητισμός σε μία σύγχρονη εποχή, δεν ενδείκνυνται για την πρόοδο και την αναβάθμιση της κοινότητας, ούτε όμως και για την αντιμετώπιση ενός «άγνωστου ιού».

Ι.Ν.Τ.