Κυριακάτικο ξύπνημα

Έχασα το αγαπημένο μου στιλό

γι αυτό δεν συσταρίζω τον χώρο μου

έτσι από αντίδραση και πείσμα

δηλαδή τον καναπέ δίπλα στο τζάκι

με μια στίβα χαρτιά γύρω γύρω.

Πολλά κακά όνειρα είδα το βράδυ

μετά από ένα βαρύ δείπνο

και φοβούμαι να βγω έξω

τόσο που αναβάλλω δουλειές

όπως να μαζέψω κεράσια.

Φωτογραφίζω μόνο τα δέντρα

που βλέπω από το παράθυρο.

Πόσες φορές το έχω ξανακάνει

κάθε που αλλάζουν οι σκιές επάνω τους

όμως εσύ παραμένεις ίδιος

να κουβαλάς τα ίδια βιώματα.

Θέλεις να αλλάξεις πολλά

κοιτώντας το σεληνιακό ημερολόγιο

και λες, ας κάνω τα ουσιώδη

να πιω ένα καφέ μήπως συνέλθω

και αποσπαστώ από αρνητικές σκέψεις.

Τίποτε πια δεν εξαρτάται από εμάς

οι αποφάσεις είναι παρμένες

απλά παρακολουθούμε στωικά τις εξελίξεις

σ’ ένα έργο που παίχτηκε πολλές φορές

με άλλους ηθοποιούς άλλους κομπάρσους

οι χρήσιμοι ηλίθιοι που λένε

και το τέλος πάνω κάτω γνωστό.