Συμμετοχή του 1ου Γυμνασίου Φλώρινας σε πανελλήνιο μαθητικό συνέδριο
Το 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας συμμετείχε στο 2ο Υβριδικό Πανελλήνιο Μαθητικό Συνέδριο που διοργάνωσε το Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Πατρών από 17 έως 20 Απριλίου 2024 και σε ένα δίκτυο 394 σχολείων από όλη την Ελλάδα, με τίτλο ΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ.
Οι μαθητές του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν βαθύτερα κάποιες από τις πτυχές του τόπου τους και να τις προβάλουν, μέσα από τις εργασίες που εκπόνησαν, σε πανελλαδικό επίπεδο. Η συμμετοχή σχολικών μονάδων στο Δίκτυο ενισχύει τους μεταξύ τους δεσμούς, εντείνει την εξωστρέφεια των σχολείων, αναδεικνύει δεξιότητες και ταλέντα των μαθητών, καλλιεργεί τον κριτικό και κοινωνικό εγγραμματισμό τους. Το θέμα του συνεδρίου, παρά τις ταχύτητες που καθημερινά αναπτύσσουμε και την άνετη κυκλοφορία μας στη χώρα της πληροφορίας, παραμένει ιδεώδες για την κάλυψη των ανωτέρω παραμέτρων και την ουσιαστική μας επαφή με τη «γειτονική μας ετερότητα».
Το 1ο Γυμνάσιο συμμετείχε με δύο ομάδες μαθητών και στις δύο παρουσιάσεις προβλήθηκαν πλευρές του υλικού και άυλου πολιτισμού της Φλώρινας. Συγκεκριμένα:
Το θέμα της πρώτης ομάδας ήταν: «Ζουν ανάμεσά μας… Ποιητές και αρκούδες στη Φλώρινα»
Οι μαθητές κλήθηκαν να βρουν, με τη μέθοδο της ιδεοθύελλας, χαρακτηριστικά του τόπου τους, της Φλώρινας. Από το σύνολο των λέξεων που ειπώθηκαν, επιλέχθηκαν με κλήρωση δύο: Ποιητές και Αρκούδες! Παρά τη φαινομενικά ετερόκλητη σχέση, η Φλώρινα έχει παράδοση και στα δύο.
Καλλιτέχνες και λογοτέχνες ζουν και δημιουργούν χρόνια τώρα στον τόπο αυτό. Οι μαθητές εστίασαν στους ποιητές και, επειδή είναι πολλοί, επικεντρώθηκαν σε κάποιους από αυτούς που έχουν γράψει ποιήματα για τη Φλώρινα. Τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τις δημιουργίες, αλλά και τους δημιουργούς. Έτσι, εμπνεύστηκαν και έγραψαν τα δικά τους «φλωρινιώτικα» χαϊκού, ενώ στο τέλος συνέθεσαν από κοινού ένα ποίημα που αποτυπώνει την ματιά τους για τον τόπο τους.
Από την άλλη, η αρκούδα, το πιο απειλούμενο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης, είναι κομμάτι της άγριας ζωής στα βουνά και τα δάση που περιβάλλουν τη Φλώρινα. Καθόλου τυχαία, στην είσοδο της πόλης δεσπόζει επιβλητική η «Κοντράλτο», η αρκούδα με το κοντραμπάσο, έργο του Φλωρινιώτη καλλιτέχνη Γιώργου Μπαρδάκα. Σε μια περιοχή προικισμένη με την πλούσια φυσική ομορφιά του πράσινου και των λιμναίων υδροβιότοπων, η αρκούδα έχει τη δική της ξεχωριστή θέση και είναι συνυφασμένη με τον πολιτισμό της περιοχής. Δυστυχώς, συχνά οι κάτοικοι γίνονται μάρτυρες τροχαίων ατυχημάτων με θύματα αρκούδες. Η περιβαλλοντική οργάνωση του «Αρκτούρου», η οποία βρίσκεται στον «διατηρητέο παραδοσιακό οικισμό» του Νυμφαίου έχει θέσει ως στόχο της την προστασία της άγριας πανίδας και της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι μαθητές με τη μέθοδο της μελέτης των πηγών, της αυτοψίας και της συνέντευξης με αρμόδιους για την προστασία της αρκούδας στην οργάνωση του «Αρκτούρου» επιχείρησαν να παρουσιάσουν με το δικό τους τρόπο την παρουσία της αρκούδας στην περιοχή, διαμορφώνοντας, παράλληλα, οικολογική συνείδηση και κάνοντας πράξη την αρχή του σεβασμού στην άγρια ζωή.
Οι επιβλέπουσες καθηγήτριες
Κουλουκάτση Αικατερίνη, Παπαστεργίου Μαρία, Χρυσοχοΐδου Ιωάννα
Στους συνδέσμους παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε τις δημιουργίες των μαθητών:
https://app.animaker.com/animo/uoqCWPNC0BSaKdq2/
Το θέμα της δεύτερης ομάδας ήταν: «Ιχνηλατώντας το παρελθόν της Φλώρινας μέσα από τα παραδοσιακά κτήρια του 19ου-20ου αιώνα στο ιστορικό κέντρο της πόλης»
Η Φλώρινα αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στα τέλη της οθωμανικής κυριαρχίας (1900-1912). Και, κυρίως, κατά τον Μεσοπόλεμο (1915-1940), όπου αναπτύχθηκε το εμπόριο και η πόλη δέχθηκε προσφυγικούς πληθυσμούς από τη Μ. Ασία, τον Πόντο, τη Θράκη, τη Β. Ήπειρο και τα Βαλκάνια.
Στον αστικό χώρο μπορούμε να εντοπίσουμε χαρακτηριστικά κτήρια-τοπόσημα, όπως αυτά απεικονίζονται σε χάρτες και καρτ ποστάλ των αρχών του 20ου αιώνα. Το οικονομικό, κοινωνικό και εμπορικό κέντρο της Φλώρινας ως τον Μεσοπόλεμο ήταν η παραποτάμια περιοχή κυρίως, η πλατεία Ερμού, όπου βρίσκεται και το μοναδικό τριώροφο κτίσμα της οθωμανικής περιόδου.
Η πρώτη μεταπολεμική περίοδος (1950-1960) χαρακτηρίζεται ως μεταβατική από την αστική αρχιτεκτονική του Μεσοπολέμου και την κλασικιστική ευρωπαϊκή παράδοση προς τη μοντέρνα αρχιτεκτονική, με τη συμβολή νέων αρχιτεκτόνων και με την εμφάνιση νέων τύπων κτηρίων. Η εικόνα της πόλης αλλάζει σημαντικά με τα πρώτα πολυώροφα κτήρια που αρχίζουν να κτίζονται τη δεκαετία του 1960. Νέοι τύποι κτηρίων έρχονται να προστεθούν σιγά-σιγά στην εικόνα της μεταπολεμικής Φλώρινας και να εμπλουτίσουν την πόλη με μοντέρνες κατασκευές, με νέα υλικά και νέους χρήστες.
Η Φλώρινα έχει ενδιαφέροντα κτήρια, με σημαντική ιστορία, που άξιζε να μελετήσουν και να προβάλουν οι μαθητές. Η αρχιτεκτονική είναι η ζωντανή ιστορία των ανθρώπων που έζησαν και δημιούργησαν σε έναν τόπο, σε συγκεκριμένες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες.
Μέσα από το πρόγραμμα αυτό, οι μαθητές επιχείρησαν να προβάλλουν τα ξεχωριστά αυτά κτήρια, τα οποία, δυστυχώς, δεν διασώζονται πλήρως, και να γίνουν οι μικροί πρεσβευτές της αρχιτεκτονικής ιστορίας του τόπου τους.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε ενημέρωση των παιδιών από ειδική επιστήμονα, την προβολή οπτικοακουστικού υλικού, ώστε οι μαθητές να γνωρίσουν την ιστορία και τα κτήρια του τόπου, περιήγηση στο ιστορικό κέντρο της Φλώρινας, παρουσίαση κάποιων κτηρίων ενδεικτικά, δημιουργία ψηφιακού υλικού (φωτογραφίες, powerpoint και βίντεο), καθώς και κατασκευή μακετών δύο επιλεγμένων κτηρίων, του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας και της οικίας του Τέγου Σαπουντζή.
Οι επιβλέπουσες καθηγήτριες
Ζωγράφου Αθηνά, Ζωγράφου Κωνσταντινιά, Καραπέτρου Αγγελική
Στον σύνδεσμο παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε τη δημιουργία των μαθητών:
