Σκιές από θέατρο

Πολλούς ρόλους ανταλλάξαμε

που χάσαμε την συνοχή μας

έμειναν μόνο οι σκιές

ούτε καν θέατρο

ένα μεγάλο παραμύθι

καθόλου πιστευτό

όσες γιαγιάδες κι αν επιστρατεύουμε

μεγαλώσαμε πια δεν μας ξεγελάνε

πλάσματα πληγμένα μα στεκούμενα

γεμάτα αναμνήσεις

ακόμα ψάχνουμε σημεία επαφής

αναφορές στο πώς και γιατί

κι εσύ επιμένεις

να ονοματίζεις τα πράγματα

έχοντας την δική τους βαρύτητα

με νεοσυλλογισμούς νεολεξίες

ομοιότητες διαφορές

συγκλίσεις και αποκλίσεις

ό,τι μέλλει στον καθένα να γίνει

με τις όμορφες ιδέες μας

να διασπείρονται στον αφρό της θάλασσας

ώσπου να φτάσουν στην Κερύνεια

στην Αμμόχωστο στην Μόρφου

να ξαναγεννηθεί η Αφροδίτη

σαν σώμα που εκπέμπει

σώμα που δέχεται

πρόκληση για διέγερση

και εκτινάσσεσαι φως

διάχυση στο παν στο τίποτα

κι εσύ ακουμπάς την παλάμη σου

στον Πενταδάκτυλο

κάθε μέρα για 50 χρόνια

για να διαπιστώσεις πως

τα αποτυπώματα σου ταιριάζουν απόλυτα

δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη.