Το χρονικό της διάσωσης
Σάββατο πρωί 28 Οκτωβρίου, ο ασθενής διακατέχεται από ισχυρούς πόνους και μεταφέρεται στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας, εκεί γίνεται εισαγωγή με ιατρική διάγνωση: Οξεία κοιλία – Αναπνευστική ανεπάρκεια.
Την Τετάρτη 1η Νοεμβρίου στις τρείς τα ξημερώματα ο ασθενής χάνεται φεύγει από την ζωή ελάχιστες ώρες απομένουν για τη διάσωση του.
Ο θεράπων ιατρός αποφασίζει εσπευσμένα την διακομιδή του ασθενούς στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας , εκεί τον περιμένουν δυο γιατροί η νέα διάγνωση ανατρέπει την πρώτη: Οξεία περιτονίτιδα – Οξεία χολοκυστίτιδα εισάγεται στη Μ.Ε.Θ (Μονάδα Εντατικής Θεραπείας), γίνεται άμεσα παρακέντηση και αφαιρούνται 4 με 5 λίτρα υγρά χολής.
Ειδοποιείται αμέσως ο Καρσλής χειρουργός Ανδρεάδης Ιορδάνης ο οποίος λίγο πριν τις έξι είναι στο νοσοκομείο και λίγο πριν τις επτά χειρουργεί τον ασθενή, η εγχείρηση κράτησε περίπου τρεις ώρες.
Ο ασθενής μένει στην Μ.Ε.Θ για επτά μέρες, οι πιθανότητες ελάχιστες στο κρεβάτι το σώμα του με το πνεύμα να αιωρείται στο υπερπέραν, δίνει αγώνα ζωής να επανέλθει και τα καταφέρνει την όγδοη μέρα ξυπνά και σταδιακά ανακτά της αισθήσεις του, αρχίζει να έχει επαφή με το περιβάλλον και να γνωρίζει πρόσωπα.
Οι γιατροί Κουτσουμπού Σταυρούλα και Γκαλιαγκούση Σοφία μαζί με τους Ζαγοριανό, Ιωάννου και Βεντούλη του δίνουν κάθε δυνατή ιατρική φροντίδα και υποστήριξη.
Σε λίγες μέρες ο ασθενής σημειώνει βελτίωση και οι γιατροί αποφασίζουν την μεταφορά του στο δωμάτιο 411 της χειρουργικής κλινικής για παρακολούθηση από τον θεράπων χειρουργό κ. Ανδρεάδη και τη ομάδα του.
Στις 22 Νοεμβρίου παίρνει εξιτήριο όπου μέχρι και σήμερα αναρρώνει στο σπίτι του με πολύ καλή πρόοδο, θα χρειαστούν εβδομάδες ίσως και μήνες να συνέλθει απόλυτα, να ξαναβρεί τους παλιούς ρυθμούς πριν το μοιραίο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
