Ο απερίσκεπτος (Ήλιος)
Σε ένα μικρό παραμυθένιο κόσμο ο Ήλιος δεν έδυε ποτέ, έλαμπε μέρα και νύχτα φώτιζε τους ανθρώπους τα ζώα τα φυτά, ζέσταινε τους ποταμούς τις λίμνες και την θάλασσα.
Σε αυτόν τον κόσμο ένα παλικάρι αγάπησε μια νέα, ήταν έτοιμος να κάνει θυσίες νοιαζόταν και ενδιαφερόταν για αυτήν ήθελε να είναι ευτυχισμένη, την αγαπούσε χωρίς πρέπει και γιατί!.
Η μητέρα της κόρης μόλις το έμαθε αντέδρασε, αποφάσισε να ανοίξει ένα βαθύ γκρεμό για να μην επιτρέπει την κόρη της να συναντά τον νέο.
Οι μέρες πέρναγαν και οι ερωτευμένοι μαράζωναν, έτσι μια μέρα αποφάσισαν να «κοιμηθούν» για πάντα πέφτοντας στον γκρεμό, η μητέρα της κόρης μόλις το έμαθε χρησιμοποίησε και πάλι την μαγεία της, την στιγμή της πτώσης τους πάγωσε για πάντα λέγοντας «καμιά εποχή του χρόνου να μην σας ξεπαγώσει, ούτε οι μέρες ούτε οι αιώνες πάρα μόνο ο Ήλιος αν και όταν το θελήσει».
Για πολλά χρόνια οι νέοι ήταν παγωμένοι, στα χρόνια που πέρασαν ο Ήλιος κατάλαβε την αδικία και αποφάσισε να βοηθήσει, έστειλε όλες τις ζεστές ακτίνες πάνω τους και σε ελάχιστο χρόνο τους ξεπάγωσε, δεν υπολόγισε όμως την πτώση των νέων στον μεγάλο γκρεμό.
Οι νέοι βρήκαν τραγικό θάνατο πέφτοντας, ο Ήλιος θεώρησε υπεύθυνο τον εαυτό του και από τότε τα βράδια δύει να τους θρηνήσει και την ημέρα ανατέλλει να ζητήσει συγνώμη για την απερισκεψία του.
Ηθικό δίδαγμα: Στην κοινωνία των ανθρώπων πολλές φορές η απερίσκεπτη απόφαση επιδεινώνει το πρόβλημα χωρίς να το λύνει.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com
