Απάντηση στα όσα έγραψε ο θεολόγος Γιώργος Τρυφωνόπουλος

Αγαπητέ κύριε θεολόγε και ψάλτη, με λύπη διάβασα στα «Νέα Φλώρινα» τα όσα αθεολόγητα γράψατε, καταφερόμενος, με ειρωνεία και χλευασμό, κατά όλων αυτών των αδελφών, κληρικών και λαϊκών, που αγωνιούν και διαμαρτύρονται για την προδοσία της Εκκλησίας μας από τους αιρετικούς Οικουμενιστές.

«Η Εκκλησία», γράφετε ειρωνικά, «κινδυνεύει, ψάχνει σωτήρες, ας την βοηθήσουμε, προδίδεται η αόριστη και γενική πίστη μας, χάνεται η ορθόδοξη ιδεολογία μας, πού είναι οι επίσκοποι, πού είναι οι ιερείς, γιατί σιωπούν; Ποίος θα σώσει την εκκλησία, ο οικουμενισμός εξαπλώνεται, θα χαθούμε… ω συμφορά! Κινδυνεύεις Εκκλησία, εσύ που βγήκες νικήτρια από τους διωγμούς, … τώρα θα καταστραφείς. Αλήθεια πόσο χρονών είσαι, για να ξέρουμε τι θα γράψουμε στο μνήμα σου;… Μην ανησυχείς, κάνε κουράγιο, θα σε σώσουμε εμείς “οι σωτήρες σου”».  Η Εκκλησία δεν κινδυνεύει, αγαπητέ θεολόγε, είναι, όντως, ακατάλυτη, όπως βεβαίωσε ο Χριστός μας (Ματθ. 16:18). Εμείς κινδυνεύουμε να χαθούμε, αν λόγω της ανοησίας μας, της καλοπέρασης ή της προσωπολατρείας μας (στον πνευματικό, στον επίσκοπο ή στον Πατριάρχη μας), αδιαφορήσουμε απέναντι στην αίρεση που κυκλοφορεί ανάμεσά μας, χώνοντας το κεφάλι μας στην άμμο, σαν την στρουθοκάμηλο. Είστε θεολόγος, δεν διαβάσατε τι λέγει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ότι, δηλαδή, ακόμη και ο πιο φτωχός άνθρωπος που κάνει αγώνα επιβίωσης κι έτσι δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτε άλλο παρά το πώς θα βρει λίγο τροφή για να μην λιμοκτονήσει η οικογένειά του, ακόμη κι αυτός θα κολασθεί αν δεν διαμαρτυρηθεί όταν κηρύσσεται αίρεση μέσα στην Εκκλησία; (1)

Η δε Πίστη μας, δεν είναι «γενική και αόριστη», όπως γράφετε, ούτε και προσωπική μας «ιδεολογία» Ούτε είμαστε «οπαδοί». Δεν ντρέπεστε να γράφετε τέτοιες συκοφαντίες; Πού ζείτε; Σε γυάλινη σφαίρα; Δεν βλέπετε τι γίνεται στην Εκκλησία μας; Η αίρεση του Οικουμενισμού δεν είναι φαντασίωση δική μας, αλλά «φοβερή αίρεση, εχθρός της Ορθοδοξίας που λυμαίνεται την Εκκλησία του Χριστού». Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά, αλλά λόγοι του μητροπολίτη μας, του π. Θεοκλήτου, από κήρυγμά του την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2008. Και επικεφαλής αυτής της αίρεσης είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Το έχει παραδεχτεί, εμμέσως, η μητρόπολή μας δια της σιωπής της απέναντι στις καταγγελτικές επιστολές κληρικών και λαϊκών, που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, αλλά και άμεσα σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις.

Γράφετε, επίσης, ότι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός πριν ξεκινήσει τις περιοδείες του, ανά την Ελλάδα, «έλαβε την ευχή του Πατριάρχου. Σκέφτηκα, για ποιο λόγο δεν επισημαίνεται αυτό, γιατί δεν γίνονται ομιλίες πάνω στην τελεία υπακοή του αγίου στην κανονικότητα και την τάξη της εκκλησίας». Ναι πήρε την ευχή του Πατριάρχη και έκανε υπακοή σ’ αυτόν διότι ο Πατριάρχης, τότε, ήταν ορθόδοξος και όχι αιρεσιάρχης, όπως είναι ο τωρινός.

Σε άλλο σημείο, δικαιολογείτε «τις κατάρες που ρίχνει ο άγιος στον παπισμό, γεγονός που γίνεται κατανοητό και αποδεκτό, αν λάβει κανείς υπόψιν την δράση του πάπα εκείνα τα χρόνια και το επίπεδο των σκλαβωμένων Ελλήνων, σε συνδυασμό με την παρείσφρηση του δυτικού πνεύματος στην λατρεία». Τί θέλετε να πείτε μ’ αυτό; Ότι σήμερα ο Παπισμός είναι εξευγενισμένος, «ιματισμένος και σωφρονών»; Τώρα είναι χειρότερος, πιο απειλητικός και η δράση του, μέσω της Ουνίας, πιο ύπουλη. Ο Γέρων Παίσιος αποκάλεσε τον Παπισμό «μεγάλο εχθρό της Ορθοδοξίας»(2) και όταν τον ρώτησαν οι μοναχές της Σουρωτής γιατί και τα τρία σκηνώματα των Αγίων του Ιονίου Πελάγους είναι άφθαρτα, εκείνος απάντησε «Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από τον Καθολικισμό, έβαλε φράγμα εκεί πέρα [ο Θεός] τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Γεράσιμο και τον Άγιο Διονύσιο»(3)

Αναφερόμενος, προφανώς, στην ληστρική ψευτοσύνοδο της Κρήτης, γράφετε ότι εκεί αναγνωρίστηκαν «τα άλλα δόγματα ως εκκλησίες για ιστορικούς και καθαρά διαλογικούς λόγους». Κάνετε τεράστιο λάθος. Αν εννοούσαν μόνο αυτό έπρεπε να το γράψουν ρητώς στα κείμενα που ενέκριναν ή να δέχονταν την πρόταση της Ελλαδικής Εκκλησίας που πρότεινε να ονομαστούν, οι ετερόδοξοι, «Ομολογίες» και όχι «Εκκλησίες». Το γεγονός ότι η πρόταση αυτή συνάντησε λυσσώδη αντίσταση, θα πρέπει να σας προβληματίσει. Νομίζω ότι είστε ευφυής άνθρωπος και δεν πρέπει να δεχτείτε να υποτιμούν έτσι τη νοημοσύνη σας. Στην Κρήτη αποδέχτηκαν τις αιρέσεις ως Εκκλησίες!

Γράφετε ότι ένα απ’ αυτά «που διαφοροποιεί την Ορθοδοξία από τον Παπισμό» είναι και το ότι εμείς θεωρούμε τους προκαθημένους των Εκκλησιών «πρώτους μεταξύ ίσων» (ενώ ο Παπισμός θεωρεί τον Πάπα «πρώτο άνευ ίσων»). Εδώ, πιάνεστε αδιάβαστος! Φαίνεται ότι «έχετε χάσει επεισόδια» και δεν ξέρετε ότι το Πατριαρχείο μας, δια των μητροπολιτών Περγάμου και Προύσης, άλλαξε την εκκλησιολογία του και αγγίζει την αίρεση του Πρωτείου. Το έχει δηλώσει, ρητώς, ο Προύσης Ελπιδοφόρος(4) και εφαρμόστηκε, στην πράξη, στην «Πανορθόδοξη Σύνοδο, όπου δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι 10 προκαθήμενοι και όχι οι 250 μητροπολίτες, που απάρτιζαν όλες τις αντιπροσωπείες! Αυτοί ήταν απλώς… γλάστρες», όπως είπε κι ο μητροπολίτης μας! Αυτό είναι πρωτοφανές στην ιστορία της Εκκλησίας! Σε όλες τις Συνόδους συμμετείχαν οι επίσκοποι και είχαν ισότιμη ψήφο με τους Προκαθημένους. Εδώ, όλοι οι επίσκοποι θεωρήθηκαν …ανύπαρκτοι! Για παράδειγμα, στο Πατριαρχείο Σερβίας, οι 17 από τους 25 επισκόπους καταψήφισαν τους αποφάσεις της ψευτοσυνόδου. Οι ψήφοι τους, όμως, πετάχτηκαν στα σκουπίδια και μέτρησε μόνο η ψήφος του Πατριάρχη Ειρηναίου, ο οποίος είναι μέγας Οικουμενιστής! Τί έχετε να πείτε για όλ’ αυτά;

Στο τέλος, γράφετε κάτι αιρετικό: ότι δεν τελείται η «Θεία Λειτουργία στο όνομα του Χριστού, αλλά στου επισκόπου και όταν μνημονεύουν αυτόν τότε τελείται εξ ονόματος αυτού στο  όνομα του Χριστού» και ότι είναι «κέντρο της λατρείας ο επίσκοπος». Η «θεολογία» του Οικουμενισμού! Πού τα είδατε αυτά γραμμένα; Κέντρο της Θείας Λειτουργίας είναι ο Χριστός, όχι ο επίσκοπος! Μπορείτε να τα τεκμηριώσετε αυτά που γράφετε; Ο μόνος που τα υποστηρίζει είναι ο Οικουμενιστής μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας στην εισαγωγή της Διατριβής του, και αυτός χωρίς να τα τεκμηριώνει!  Είναι φοβερό! Εκφράζετε αιρετικές και πλανεμένες θέσεις και μπερδεύετε τον κόσμο που σας διαβάζει! Ρωτήσατε τον πνευματικό σας πριν γράψετε το άρθρο; Σας έχω δει να ψάλλετε σε ένα μοναστήρι, στον Άγιο Παντελεήμονα, όπου και οι μοναχές και ο εφημέριος είναι ορθόδοξοι και παραδοσιακοί. Τι θα πουν αν διαβάσουν το άρθρο σας;

Εν τέλει, συμφωνείτε κι εσείς με όσα είπε ο μητροπολίτης μας, ο π. Θεόκλητος στον Αϊ Γιάννη της Πτολεμαΐδας, ότι δηλ. είναι άκυρα τα μυστήρια αν ο επίσκοπος δεν μνημονεύσει τον Πατριάρχη. Εγώ πιστεύω ότι ο μητροπολίτης μας τα είπε αυτά χωρίς να τα πιστεύει. Τα είπε με σκοπό να τρομάξει και να αποτρέψει, και τους κληρικούς που σκέφτονται να του κόψουν το μνημόσυνο και τους λαϊκούς που θα τους ακολουθήσουν. Δεν νομίζω να τα πιστεύει, διότι, αφ’ ενός, αυτή η άποψη είναι εντελώς αθεολόγητη και πλανεμένη, λόγω της αγιοπατερικής Παράδοσης και του 15^ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, και, αφ’ ετέρου, επειδή αυτό αποτελεί βαρύτατη προσβολή προς τον άγιο Γέροντά του, τον π. Αυγουστίνο, ο οποίος είχε διακόψει τη μνημόνευση του Πατριάρχη Αθηναγόρα και, όπως έγραψε, τεκμηριωμένα, και η «Σπίθα»(5) σκεφτόταν σοβαρά να κάνει το ίδιο και με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Εκτός αυτού, αν δεχτούμε αυτήν την πλανεμένη άποψη, προκύπτουν τεράστια ζητήματα στη μητρόπολή μας: Στα χρόνια που διήρκησε η διακοπή της μνημόνευσης του Πατριάρχη, ο π. Αυγουστίνος χειροτόνησε ογδοντατέσσερις (84) ιερείς!  Αυτό σημαίνει ότι όλοι αυτοί τελούν, εδώ και πολλά χρόνια, άκυρα μυστήρια, αφού είναι άκυρες οι χειροτονίες τους! Καταλαβαίνετε τι επιπτώσεις έχει αυτό; Τα περισσότερα ζευγάρια στη μητρόπολή μας είναι …αστεφάνωτα! Και οι περισσότεροι κάτοικοι της Φλώρινας, της Πτολεμαΐδας και του Αμυνταίου …είναι αβάπτιστοι! Ίσως κι εσείς, φίλε θεολόγε, να είστε αβάπτιστος! Ερευνήστε το. Σταματώ εδώ το κείμενό μου γιατί συγχύστηκα και μπορεί να γράψω κάτι που δεν πρέπει. Εύχομαι η Παναγία να σας σκεπάζει και να σας φωτίζει.

Βασίλης Κερμενιώτης,

Συνδικαλιστής της ΕΛΜΕ Εορδαίας, Υποδιευθυντής του 3ου ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας

1. Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου, Επιστολή προς Παντολέοντι Λογοθέτη, PG 99, 1321Α.Β, PG 99,1321A-C. (μεταγλώττιση)
2. «Λόγοι χάριτος και Σοφίας» Αγιορείτη Μακάριου Αγιαννανίτη, 2004, σελ. 101
3. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Στ΄, «Περί Προσευχής», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2012, σελ. 110
4. Από το περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, αρ. 698/31.3.2009 (Στο internet μπορείτε να τη διαβάσετε στην ιστοσελίδα: http://anti-ecumenist.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5945.html
5. «Χριστιανική Σπίθα», φ. 632/Σεπτέμβριος 2005, σελ. 4