Καθώς σκοτεινιάζει

Αιώρα ανάμεσα σε τόπους

που ζήσαμε κατά καιρούς

δρασκελώντας κάμπους βουνά θάλασσες

και όταν τα βράδια κλείνεις το φως

συνταξιδεύεις μαζί με τα πλάσματα

που έτυχαν στο πέρασμα σου

μέσα από γεγονότα σημαντικά

ημερομηνίες σταθμοί μιας ιστορίας

χαραγμένης στο πρόσωπο στα χέρια

στα πόδια σε όλο το σώμα.

Έτσι πορευόμαστε με τις αναμνήσεις

που βαφτισαμε ιερές

αλλά σε κάποια σημεία παραμένουν

σκοτεινές και μολυσματικές

και όταν τα βράδια κλείνεις το φως

αναζητάς την κάθαρση μέσα στα όνειρα

παλεύοντας να ξαναφτιάξεις την ζωή

στα μέτρα σου

πότε ζητώντας συγχώρεση

και πότε σαν τιμωρός.