Ισοηλεκτρική γραμμή

Ανεστορούμαι και στοχάζομαι

το στίγμα μιας αιωνιότητας

συνυφασμένο με αυτό του θανάτου

καθώς αναγεννάται η ελπίδα

με παύσεις και αναλαμπές

να προηγούνται της μαρμαρυγής

λανθάνουσα κατάσταση που χρήζει

εντατικής και διασωλήνωσης

με όλα τα όργανα υπολειτουργούντα

στο ρελαντί βασικού μεταβολισμού

όνειρο διαρκείας κινηματογραφικό

χωρίς διαλείμματα και διαφημίσεις

ότι ήσουν κάτω από την κληματαριά

με όλα τα δέντρα ανθισμένα

πώς γίνεται την ίδια εποχή

και τα κρίνα του γιαλού στην σειρά

όπως τα φύτεψε ο πατέρας

μέχρι την καγκελόπορτα μόνιμα ανοικτή

να παίζουν τα γειτονόπουλα στην άμμο

αχ η άμμος ζεστή τα βράδια

όταν την σκαλίζαμε και λέγαμε ιστορίες

μυθοπλασίες της στιγμής φοβιτσιάρικες

με το φεγγάρι λουσμένο στην θάλασσα

και τα μικρά έτρεχαν τρομαγμένα

ακούγοντας τον ανεμόμυλο να τρίζει

λες και ήταν αποθαμένοι που σηκώνονταν

στο νεκροταφείο του Σταυρού δίπλα μας

μα οι μανάδες δεν ανησυχούσαν

στην πόλη των αγγέλων όπου ζούσαμε

και δεν υπάρχει πια

παρά μόνο σαν φάντασμα.