Στροφή

Από αμέλεια

τρέχεις και δεν προλαβαίνεις,

μετάθεση σε χρόνο Χ

μα σε ξεχνά δεν περιμένει

και όταν αποφασίσεις

είναι πια αργά

και έχεις τόσα να κάνεις

μέσα στην ιλιγγιώδη φυγή

αρπάζεσαι με ό,τι βρεις

ένα κούτσουρο ψυχής που αναστενάζει

σαν σε ποτάμι όταν πλησιάζεις

στον καταρράκτη

λίγο πριν το δέλτα του

για να απλωθείς και να πνάσεις

μπροστά στο πέλαγος που σε περιμένει

μα δεν το βλέπεις.

3-12-21

Ρηγίνος