Λίγα λόγια για τις εξελίξεις στο ορυχείο της Αχλάδας

Οι τοπικές εξελίξεις στο ορυχείο της Αχλάδας με την έκπτωση της μισθώτριας εταιρείας δεν μπορούν παρά να ειδωθούν ως ένα ιδιαίτερο επεισόδιο, στη γενική πορεία της εμπορευματοποίησης της ενέργειας και της βάρβαρης πολιτικής της απολιγνιτοποίησης. Οποιασδήποτε προσπάθεια για επί μέρους τοποθετήσεις και άμεσες λύσεις, δίχως την αμφισβήτηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Μια μακροχρόνια και καλά σχεδιασμένη πορεία έχει οδηγήσει τον κόσμο στην ενεργειακή φτώχεια, τα κέρδη των τεράστιων ομίλων της ενέργειας στα ύψη, σε απαξίωση το Δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ, την πόλη μας σε καταστροφή και τους εργαζόμενους στην ανεργία.

Πάνω στο ζήτημα τοποθετήθηκε το σύνολο σχεδόν των φορέων της πόλης, καθαρά για τα «εύκολα», με υπεκφυγές για τα πιο «δύσκολα», με κραυγαλέα σιωπή για όσα καίνε!

• Οι εργαζόμενοι των ορυχείων και όσοι πλήττονται άμεσα από το κλείσιμο των ορυχείων δεν πρέπει να συνδέσουν τον αγώνα τους, ούτε τη συνέχιση της λειτουργίας του ορυχείου, με τη μισθώτρια εταιρεία. Σε κάθε περίπτωση αν δεν αμφισβητηθεί η πορεία της απολιγνιτοποίησης το ορυχείο θα έκλεινε, ο ιερός αγώνας για το ψωμί δεν μπορεί να γίνει προκάλυμμα για τις επιχειρηματικές μπίζνες.
• Είναι «ηλίου φαεινότερον»  πως η ακύρωση της σύμβασης της μισθώτριας εταιρείας είναι προϊόν επιχειρηματικής σύγκρουσης, καθώς νέοι ανάδοχοι ανέλαβαν την προμήθεια με λιγνίτη του ΑΗΣ. Στους συντηρητικούς κύκλους υπήρχε εδώ και καιρό «συζήτηση» για τις εξαγωγές λιγνίτη στη Β. Μακεδονία από τη μισθώτρια εταιρεία, την ίδια ώρα που στα γνωστά εθνικιστικά συλλαλητήρια πρωτοστατούσαν οι ιδιοκτήτες της! Όταν ο Κάρολος Μαρξ έγραφε πριν 150 χρόνια ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα ίσως να μην μπορούσε να φανταστεί την τραγική/ειρωνική επιβεβαίωσή του στη μικρή Φλώρινα. Έτσι και αλλιώς η εταιρεία έστηνε ένα δίκτυ πολιτικής επιρροής σε συλλόγους (χορηγίες) και Διοικητικά Συμβούλια Συλλόγων, προφανώς ως μοχλό πίεσης.
• Όσοι ευθυγραμμίζονται με την κυβέρνηση προτάσσουν τα τοπικιστικά αισθήματα, αποσιωπούν τα ευρύτερα θέματα και θρηνούν για τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής. Όσοι ευθυγραμμίζονται με το ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ακριβώς το ίδιο, θέλοντας να ξεχαστούν τα «έργα και οι ημέρες τους» στον τομέα της ενέργειας (Χρηματιστήριο ενέργειας, από-επένδυση κλπ). Προτείνουν αναμονή στον κόσμο της εργασίας, καθώς η αμφίβολη επάνοδός τους στην εξουσία αυτή τη φορά (η 2^η πιο αριστερά;;) θα επιλύσει τα πάντα.
• Ανεκδιήγητη είναι και η στάση του Εργατικού Κέντρου Φλώρινας, αναλαμβάνοντας το ρόλο του μεσάζοντα των προβλημάτων των εργαζομένους. Ο πρόεδρος του ΕΚΦ τους είπε ανερυθρίαστα να μην ενδιαφέρονται για τα «πολιτικά ζητήματα», αλλά να κοιτάνε μόνο τη δουλειά τους. Είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς την καταστροφή, ο δρόμος της ανάθεσης, του εφησυχασμού, «κοίτα τη δουλίτσα σου» ή καλύτερα «η εταιρεία να είναι καλά για να έχεις μεροκάματο»! Η εμπέδωση της απόστασης μεταξύ των απλών αγωνιζόμενων εργαζομένων με τους γραφειοκράτες των εργατικών κέντρων είναι χαρακτηριστική.

Τι πρέπει να γίνει;

Τα πράγματα έχουν φτάσει εδώ και καιρό στο «και πέντε». Η άμμος στην κλεψύδρα έχει αδειάσει και μόνο μια διαφορετικά συνολική πορεία μπορεί να διασώσει το οτιδήποτε για την πόλη.

Οι εργαζόμενοι και όσοι εμπλέκονται στην εξορυκτική διαδικασία έχουν να ενεργήσουν άμεσα και δυναμικά για την προάσπιση των συμφερόντων τους με ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ του ΟΡΥΧΕΙΟΥ και διεκδίκηση να ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΜΕΣΑ στην ιδιοκτησία του ΑΗΣ Μελίτης.

Η θέση αυτή πρέπει να συνοδευτεί με τον αγώνα για ΔΕΗ αποκλειστικά δημόσια, μοναδική παραγωγό και πάροχο φθηνού ρεύματος για τον ελληνικό λαό. Νομικά τερτίπια και ευρωπαϊκές «απαγορεύσεις» είναι για όσους έχουν ήδη υποταχθεί σε αυτή την πορεία.

Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιηθεί πως τέτοια και ανάλογα γεγονότα θα πυκνώσουν στην καθημερινότητα της πόλης, όσο προχωράει η βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης σε κάθε τομέα, όσο δεν συγκροτείται μια πραγματική εναλλακτική σε επίπεδο αγώνα και κοινωνίας. Έτσι και αλλιώς η πόλη πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για ένα σκληρό Χειμώνα. Μόνη ελπίδα οι αγώνες, πιο αναγκαίοι από ποτέ…

Τζώτζης Βασίλης

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Υπολογιστών,

υπ. Διδάκτορας πολιτικής ανθρωπολογίας ΠΔΜ

Μέλος ΑΝΤΑΡΣΥΑ