Στο Δάσκαλό μου Νικόλαο Αρβανίτη με αισθήματα βαθιάς ευγνωμοσύνης

Αγαπητέ μας Δάσκαλε. Με βαθύτατη θλίψη σε αποχαιρετούμε αλλά και με απέραντη ευγνωμοσύνη για όσα μας πρόσφερες. Με την ευγένειά σου, το ήθος σου, την αγάπη σου για τους συνανθρώπους σου, την καθοδήγησή σου σε μας τους νεότερους στα θέματα ιεροψαλτικής.

Ήταν το 1999 όταν ως πρωτοψάλτης του Αγίου Γεωργίου Φλωρίνης με καλωσόρισες στο αναλόγιο με χαρά και μου δίδαξες πολλά πράγματα γύρω από τη Βυζαντινή μουσική, πάντα με αγάπη, ευλάβεια και ταπεινότητα. Δεκατρία χρόνια στον Άγιο Γεώργιο δίπλα σου. Και πάντα υποδεχόσουν με χαρά και αγάπη τους ιεροψάλτες που έρχονταν να πλαισιώσουν το αναλόγιο. Κανείς δε θα ξεχάσει την υπέροχη ανάγνωση του Τροπαρίου Της Κασσιανής και την απόδοση των Χερουβικών. Όλους μας συγκινούσε το Συναξάριον και το Δοξαστικό των Αίνων της Ακολουθίας των Παθών.  Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου και τα αναστάσιμα τροπάρια μαζί με τον Λαμπαδάριο και χρόνια συνεργάτη σου, αείμνηστο Γιώργο Στεφανόπουλο. Μέρες χαρμόσυνες στον Άγιο Γεώργιο. Και από δίπλα σου να έχεις τους αγαπητούς σου Μανόλη και Νεκτάριο, τα ψαλτοπαίδια σου που συνεχίζουν το έργο σου επαξίως σήμερα. Και την ημέρα εορτασμού του ονόματός σου να ψάλλεις «νυν παμμάκαρ Νικόλαε» μαζί με τον φίλο σου πρωτοψάλτη αείμνηστο Παναγιώτη Μοτεσνίτσα στο ναό του Αγίου Νικολάου.

Αλλά και ακόμα και στην πατρίδα σου, τη Σάμο, για το όνομά σου οι συνάδελφοι σου πρωτοψάλτες μιλούσαν πάντα με σεβασμό. Και εγώ αισθανόμουν περήφανος μαθητής για το Δάσκαλό μου. Ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο για να αποδώσει την προσφορά σου και τις πολύτιμες συμβουλές σου.

Και τα υπόλοιπα χρόνια όταν συναντιόμασταν στις εκδηλώσεις του Συλλόγου Ιεροψαλτών Φλωρίνης έκδηλη ήταν η χαρά όλων μας που ήσουν εκεί. Μαζί με τον εκλεκτό σου φίλο, τον Στέφανο Δόντσιο. Οι αγαπημένοι μας Δάσκαλοι.  Ο Στέφανος και ο Νίκος.

Για μας που ζήσαμε από κοντά την ιεροψαλτική σου πορεία κύριε Νίκο είναι πολύ ζωντανή ακόμα η πρόσφατη και τελευταία σου παρουσία στην εκδήλωση του Συλλόγου Ιεροψαλτών Φλωρίνης τον Οκτώβρη στην Παναγία Σουμελά. Με τη υπέροχη φωνή σου λάμπρυνες την επίσκεψή μας στο προσκύνημα της Μεγαλόχαρης. Μας συγκίνησες για ακόμη μια φορά.

Αγαπητέ μου Δάσκαλε τώρα κοντά στον Μεγαλοδύναμο θα βρεθείς και με όλους τους καλούς σου φίλους ιεροψάλτες και θα ψάλλετε και εκεί προς δόξαν Θεού. Και εμείς όλοι περήφανοι αλλά αισθανόμενοι και το βάρος της ευθύνης να συνεχίσουμε το σπουδαίο αυτό έργο της Ιεροψαλτικής.

Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να στείλει την εξ ύψους θεία παρηγορία στην οικογένεια του αγαπητού μας Δασκάλου

Χριστός Ανέστη Άρχοντα και Δάσκαλε μας  Νικόλαε Αρβανίτη

Βακάλης Χρήστος