Θεέ μου, Θεέ μου γιατί;…

«Θεέ μου, Θεέ μου ίνα τι με εγκατέλειπες;» 33μ.Χ.

Μεγάλη Παρασκευή! Σπαρακτικός ο λόγος του Θεανθρώπου που λυγίζει πάνω στο Σταυρό… κάμπτεται ως άνθρωπος και βγάζει αυτήν την κραυγή – παράπονο προς τον ουράνιο Πατέρα του…Ποιος; Ο Θεάνθρωπος που πάσχει … κι όμως… υπήρχε η προσδοκία της Ανάστασης…

Παρασκευή 3 Μαρτίου  2023

48 ώρες μετά το τραγικό συμβάν…

Μια άλλη Μεγάλη Παρασκευή …

Η πιο «ΜΕΓΑΛΗ» Παρασκευή της ζωής μας…

Μια μέρα όμως χωρίς την προσδοκία της Ανάστασης…

Σήμερα κλαίμε όλοι οι Έλληνες μαζί με τους τραγικούς συγγενείς και θρηνούμε τον χαμό των νέων παιδιών που πέθαναν φρικτά μέσα στα φλεγόμενα συντρίμμια  της μοιραίας αμαξοστοιχίας…

Της  αμαξοστοιχίας  «62» Αθηνών – Θεσσαλονίκης …που ξεκίνησε αλλά … δεν θα φτάσει ποτέ!!! «Πάρε με όταν φτάσεις …»…. ΠΟΤΕ!!!

Ω Θεέ μου!… Λυγίζουμε κι εμείς και μαζί με τους τσακισμένους από τον πόνο γονείς  πάνω από τα φρικτά απομεινάρια, βγάζουμε βαθύ παράπονο…

Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μας εγκατέλειψες;

Γιατί χάσαμε τον ανθό της ελληνικής νιότης;

Ποια ήταν αυτά τα άγνωστα παιδιά που όλοι κλαίμε;

Ήταν τα παιδιά μας, τ ’αδέλφια  μας, τα εγγόνια μας.

Είναι και ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ άνθρωποι  πια..

Βαθιά Απογοήτευση…Βουβή οργή για τους  ανθρώπους  που ευθύνονται για την τραγωδία.

Τον Σταθμάρχη, τους Διευθυντές των οργανισμών, τους πολιτικούς προϊσταμένους, τους αρμόδιους υπουργούς, τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τα κόμματα…. ΟΛΟΥΣ αυτούς που διαχρονικά αδιαφόρησαν  για την τύχη των παιδιών μας και όρισαν την ζωή τους «αναλώσιμη».

Και τώρα τι; Λευκά φέρετρα… Κραυγή απόγνωσης… Παράπονο καρδιάς…  Σπαραγμός ψυχής …

Γιατί Θεέ μου μας εγκατέλειψες;

Μανώλης Βαμβακούσης