Υπερπανσέληνος στην λίμνη των Πετρών

Αχνοφέγγει απόψε το φεγγάρι

μέσα στην καρδιά της λίμνης

σαν βέλος ερωτευμένου

που σημάδεψε ο Έρωτας

σηκώνοντας κύματα πάθους

με τους χυμούς μας να ανεβαίνουν

και την ιστορία να κινείται ζωντανή

ανάμεσα μας

ενώ εμείς προσπαθούμε να επουλώσουμε

τις χαρακιές που μας σημάδεψαν

ξεσπώντας με το τραγούδι.

Ποιος μας το παραλάλε πως

δεν σταμάτησε ποτέ η Εγνατία να κινείται

σέρνοντας κάρα ζώα ανθρώπους μνήμες

και ήταν τυχερό να σμίξουμε εδώ απρόσμενα

κάτω από το βάρος των γενεών που πέρασαν δίνοντας υπόσχεση ότι και τα παιδιά μας

θα συνεχίσουν να σκάβουν όχι μόνο για αρχαία

αλλά φυτεύοντας κρεμμύδια γλυκάνισο αμπέλια

και θα ψαρεύουν γριβάδια πλατίκες τούρνες

μαζί με φρέσκες ιδέες που εμείς

ίσως τους στερήσαμε.