Μπλεγμένος σε δίκτυα

Το φυσιολογικό σου ρολόι αντιστρέφεται

όταν οι άλλοι κοιμούνται εσύ ξαγρυπνάς

πηγαίνοντας κόντρα στην ροή

αιώνων συνήθειες πώς θα τις αλλάξεις

ποίηση εν τη γενέσει

πάνω στην αντάρα των κυμάτων που όταν

γυρνούν πίσω κάτω από την επιφάνεια

τότε σε παρασέρνει το ρεύμα

και γίνεσαι φώκια να αντέξεις

τα παιχνιδίσματα της θάλασσας

προκλήσεις των καιρών

σαν καπετάνιος σηκώνεις τα δίκτυα

πριν ξημερώσει που σαν ασήμι

και χρυσό λαμπυρίζουν τα ψάρια

στίχοι και νότες μπερδεμένοι

μάχεσαι να τους ξεδιαλύνεις

δίνοντας υπεραξία και νόημα στην ζωή

σε κάθε πεντάγραμο και μια λέξη ή κραυγή

και στην στεριά σε περιμένουν

μαζί με τους ανθρώπους και τους γλάρους

οι γάτες σου να σε νανουρίσουν

με τα χουρχουρίσματα τους.