Πλοκάμια

Ασαφείς προεκτάσεις άπτονται

πέραν των ορατών δακτύλων

μέχρι εκεί που φτάνει η δύναμη μας

σαν χαρταετοί που αφήνονται να πετάξουν

μα όταν ο αέρας πέσει τους χάνουμε

κι αν τυχόν μπλέξουν σε σύρματα ηλεκτροφόρα

κόβουμε τον σπάγκο, όπως τα χταπόδια

στον κίνδυνο κόβουν ένα πλοκάμι να γλυτώσουν.

Πόσα πλοκάμια μάς έμειναν άραγε

μέσα σε υποχωρήσεις άταχτες

κι ακόμα τρέχουμε ή μας τρέχουν

όμως επιμένουμε να προεκτείνουμε τα όρια μας

και ώσπου να μάθουμε τον κόσμο

σβήνουμε σιγά σιγά όπως τον voyager

στο αχανές διάστημα

που εκπέμπει ακόμα σήματα αμυδρά

μέχρι να χάσει την ενέργεια του

από τον ζωοδότη ήλιο

μα σίγουρα υπάρχει και άλλη πηγή

στην σκοτεινή ύλη που βρίσκεται ανάμεσα μας

και φανερώνεται με μια αγκαλιά

ή πολλές αγκαλιές αγάπης

ένα φως εν τη γενέσει του.